-
1 στεναχω
(ᾰ) тж. med. (только praes., impf. и impf. iter. στενάχεσκον) стонать, рыдать, вопить Hom., Aesch., Soph.ποταμοὴ στενάχουσι Hom. — (разлившиеся) реки стонут;
στοᾶς στεναχούσης Arph. — когда своды стоном стонут (от криков толпы);
1 στεναχω
ποταμοὴ στενάχουσι Hom. — (разлившиеся) реки стонут;